Σελίδες

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

DECOUPAGE -Have some FuN

Με το Decoupage ήρθα σε πρώτη επαφή, το καλοκαίρι, όταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (κοινώς αφόρητης ζέστης και πληκτικής ατμόσφαιρας στο σπίτι πριν τις διακοπές) έφαγα μια (ετεροχρονισμένη) φλασιά για ένα επεισόδιο στην τηλεόραση,που είχα δει τον Χειμώνα (επιλεκτική μνήμη, είναι αυτο?) σχετικά με κάτι γλάστρες που ζωγράφιζαν στους Κηπουρούς του Mega.



Έψαξα, βρήκα το επεισόδιο (νομίζω είναι το 024) και έκτοτε άρχισε μια δημιουργική απασχόληση.



Μετά τις πρώτες γλάστρες για τo σπίτι και τα μικροδωράκια σε φίλους, ακολουθεί αυτό το μήνα, και εντατικό σεμινάριο, σε καλλιτεχνικό εργαστήρι.   Σήμερα, ήταν το πρώτο μας μάθημα (την προηγούμενη ήταν το εισαγωγικό και δεν πιάνεται).



Όταν πρωτοπροσπάθησα να εξηγήσω στον άντρα μου τι είναι αυτό! δεν μπορούσε να καταλάβει τις αμέτρητες εφαρμογές του. Ακόμη και όταν του έδειξα φωτογραφίες, αδυνατούσε να "συλλάβει" το πώς το έχω εγώ στο μυαλό μου και με κορόιδευε....Μακρύα δηλαδή από τα κλασσικά τριαντάφυλλα και τις φωτογραφίες με τον Πύργο του Άιφελ.  Για μένα το Decoupage, θέλω να είναι μια πιο "φρέσκια" και εκμοντερνισμένη μορφή του κόβω και κολλάω φωτογραφίες και χαρτοπετσέτες σε διάφορες επιφάνειες (όπως γυαλί, μέταλο, κεραμικά, ξύλο κτλ.) και του δίνω την δική μου αισθητική!



Θα προσπαθήσω να σας δείξω προς το παρόν με "έργα" άλλων πώς περίπου το αντιλαμβάνομαι.



Αυτό το διάστημα, συνειδητοποίησα πώς έχει αρκετούς οπαδούς και είναι πολύ περισσότερο διαδεδομένο από όσο νόμιζα.


Όπως τα περισσόρα hobby, έτσι και αυτό, απαιτεί την αγορά υλικών που αναρωτιέσαι εάν τελικά αξίζει.  Αξίζει γιατί όπως κάθε δημιουργική απασχόληση έτσι και αυτό λειτουργεί χαλαρωτικά και σου κάνει καλό γιατί σε πάει ένα βήμα παραπέρα.


Μετά το πρώτο μας μάθημα ( μάθημα γνωριμίας) μου έκανε εντύπωση όταν αργότερα στο σπίτι έφερα στο νου μου τη σκηνή. Συστήθηκα με το όνομα μου και το επόμενο που ακολούθησε ήταν τελείως αφθόρμητα να δηλώσω ότι είμαι καλλιτεχνική φύση. Το λέω αυτό, γιατί τελικά το μέσα μας, μας οδηγεί εκεί που πρέπει.  Το λέω αυτό γιατι αναλογιζόμενη την ζωή μου στο γραφείο, τα τελευταία (ας πούμε 5 χρόνια, μην το παω πιο μακρυά) είχα ξεχάσει τελείως αυτήν μου την ιδιότητα.  Είχα βάλει στην άκρη, το δημιουργικό μου χαρακτήρα και είχα μπει σε μια διαδικασία πολύ πιο ματαιόδοξη και εφήμερη, όπως τελικά αποδείχτηκε.


Η συνέχεια των σεμιναρίων αναμένεται θετική.....................................

Εσείς έχετε κάποιο χόμπυ?

υ.γ Πάντως έαν σας ενδιαφέρει μπείτε στο site Nakas (ναι, ναι αυτός με τα πιάνα) ή επισκεφτείτε το κατάστημα στο Κολωνάκι και διαλέχτε, καταπληκτικά σχέδια.

5 σχόλια:

  1. Άντε, με το καλό οι δημιουργίες! Αυτό που δεν έχω καταλάβει, είναι με τι περνάς από πάνω π.χ. τη χαρτοπετσέτα και φαίνεται ομοιογενή με την επιφάνεια που τοποθετήθηκε. Πάντως είναι υπέροχο χόμπυ...Τίποτα δε συγκρίνεται με την αίσθηση της δημιουργίας.
    Εγώ μαγειρεύω! Εκεί ξεθυμαίνω! Αν έχω νεύρα δε, μπορώ να σηκωθώ στα μαύρα μεσάνυχτα και να μαγειρέψω για ένα λόχο!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tη χαρτοπετσέτα την περνάς και από επάνω με την ειδική κόλλα και αφού στεγνώσει βάζεις βερνίκι αδιάβροχο. Σχετικά απλό είναι, αρκεί να το'χεις λίγο....Καλό μεσημέρι και από μένα! Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να μας δίξεις και δικά σου έργα σύντομα blogolicious

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ξέραμε κυρία blogolicious ότι είστε καλλιτεχνική φύση! Εγώ δηλαδή πάντα το ήξερα (για σένα), εσύ δεν το είχες συνειδητοποιήσει! Περιμένω με αγωνία τις κατασκευές σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή